Isabel Allende

Migratie loopt als een rode draad door haar vele boeken. Het is natuurlijk ook een thema in haar eigen leven. Het Huis van de geesten vond ik geweldig. Heb daarna nog diverse boeken van haar gelezen; het laatste alweer een flinke tijd geleden. Isabel Allende is 82, maar niet uitgeschreven. Haar nieuwe historische roman Mijn naam is Emilia Del Valle gaat over de Chileense burgeroorlog van 1891. Chili: dat sprak me aan. Het boek beschrijft het verhaal van Emilia. Zij is de verteller, een jonge vrouw uit San Francisco die ervan droomt journalist te worden. Het boek beslaat vier delen in een schrijfstijl die we uit veel van Allende’s boeken kennen. We maken kennis met haar moeder Molly Walsh en stiefvader Francisco Clara, beter bekend als Don Pang. Hij deelt veel kennis met Emilia en stimuleert haar om haar eigen weg te volgen. Ze oefent veel met schrijven, wat leidt tot enkele driestuiversromans. Deze vinden gretig aftrek en zorgen ervoor dat het gezin geen financiële zorgen heeft.

Daarna belanden we in haar periode als journaliste bij de krant The Examiner, waar ze Erik Whelan – haar latere mentor – ontmoet. Ze blijft ambitieus en wil net als hij politieke columns schrijven. Als de burgeroorlog bijna onvermijdelijk lijkt, schepen beiden op een ander schip in om verslag te doen voor de krant. Emilia schrijft over de aanhang van de zittende president. Erik over de rebellen, die in opstand omdat het regime de belangen van de eigenaren van de nitraatmijnen behartigt. Er vloeit veel bloed, de gevoelswereld van allen wordt uitvoerig en expliciet beschreven en de vele namen laten je duizelen. Het doet je af en toe naar adem happen. Uiteraard kan de liefde bij Allende niet ontbreken, zodat Erik en Emilia een passionele relatie krijgen. Belangrijk voor een realistisch beeld is de beschrijving van de Slag bij Concón. Emilia ontmoet haar vader die stervende is. Ze erft een stuk land in Zuid-Chili. Na de overwinning van de rebellen volgen wraakacties tegen aanhangers van de president. Ook Emilia wordt gevangen genomen en overleeft ternauwernood. Het laatste deel van het boek is spiritueel van aard. Emilia gaat in haar eentje op zoek naar haar land en eigen ziel. Ze krijgt een goede band met de kapitein van de schoener waarmee ze zuidwaarts reist. Het lukt haar met zijn hulp haar bestemming te bereiken en het verhaal eindigt met het weerzien van Erik. De roman Mijn naam is Emila del Valle kent diverse lagen.

Door Dory Janszen